Trauma's en blokkades helen.

We begrijpen steeds beter hoe het lijf omgaat met trauma. We vechten, vluchten of bevriezen in reactie op een bedreiging of een overweldigende ervaring die we niet kunnen overwinnen of waarbij we niet weg kunnen gaan. Het gevolg is dat we minder kunnen waarnemen in het moment, veelal oude beelden projecteren en oude, pijnlijke situaties herbeleven. Trauma raakt de gebieden van lichaam, psyche, ziel en sociale relaties.

In ieders leven gebeuren dingen die pijn doen of angst veroorzaken. Dingen die aanvoelen als een bedreiging van een deel van jou, of zelfs van je bestaan op zich. Een trauma is een wond, die ontstaat als gevolg van zo'n ingrijpende gebeurtenis. Lichamelijke wonden kun je zien, maar ze genezen vrij snel en verdwijnen dan geheel of gedeeltelijk. Alleen de littekens blijven zichtbaar. Een wond in je ziel is voor de meeste mensen om je heen niet te zien. De genezing van zielswonden duurt langer en sommige wonden gaan nooit meer helemaal over.
Het bijzondere is, dat zielswonden wel degelijk een plaats hebben in je lichaam. Soms omdat ze veroorzaakt zijn doordat je fysiek geweld hebt ervaren. De pijn blijft dan aanwezig in die gedeeltes van je lichaam, die met geweld zijn aangeraakt. De herinnering eraan zit als het ware in je huid. Maar ook andere gedeeltes van je lichaam slaan pijn op. Je schouders bijvoorbeeld. Als je altijd op je hoede moest zijn en altijd klaar stond om in elkaar te duiken, trek je onbewust voortdurend je schouders op. Daar zet zich dan spanning vast. Als je met seksueel geweld te maken hebt gehad, zet de pijn zich vast in je hart, je borsten, je geslachtsdelen, maar ook in je buik, waar je gevoel van veiligheid en eigenwaarde zit. Sommige pijn zet zich vast in je keel. Omdat je niet mocht of wilde praten over wat je hebt meegemaakt. Sommige pijn zit letterlijk in je oren (chronische oorontsteking, evenwichtsstoornissen), omdat je zoveel harde woorden hebt moeten verwerken, dat je ze onbewust hebt dichtgestopt.

Je lichaam dient als opslagplaats voor alle gevoelens die je ooit ervaren hebt.

De vastgezette trauma's in je lichaam en ziel noem je ook wel blokkades. Alle pijn samen kun je vergelijken met een schild of een pantser.

 

Blokkades zijn niet slecht. Ooit in je leven heeft het zin gehad om je pijn in je lichaam vast te zetten. Je kon die pijn toen niet volledig doorleven, omdat het gewoonweg teveel was. Je kon dat toen niet aan. Omdat je er alleen mee was, omdat je sterk moest zijn, of omdat het simpelweg te gevaarlijk was om je gevoelens te voelen en te tonen. Om te overleven sloeg je lichaam de pijn op, zodat je kon blijven functioneren. Je mag je lichaam daar dankbaar voor zijn. Juist als je een hekel hebt gekregen aan je lijf of sommige lichaamsdelen, omdat je dat stuk van je lichaam associeert met de pijn die daar ligt opgeslagen. Het is niet jouw lichaam waar je een hekel aan hebt, maar datgene dat de pijn heeft veroorzaakt.

Stappen

Een trauma oplossen doe je door de pijn los te laten. Daarin maak je een aantal stappen.

- Je erkent de pijn. Soms moet je ernaar op zoek, omdat het lijkt alsof je geen pijn meer hebt van iets dat lang geleden gebeurd is. Maar als je wordt aangeraakt op de gevoelige plek, raak je toch uit balans.

- Je doorleeft de pijn.

- Je laat de pijn los.

Alle drie die stappen zijn noodzakelijk. Alleen het erkennen van de pijn lost het nog niet op. Alleen het doorleven ook niet. Als je de pijn alleen maar blijft doorleven, blijf je erin hangen en word je alleen maar verdrietiger. Pas als je los kunt laten (en daar hoort vergeving bij, van anderen, maar vooral van jezelf) kan je pijn genezen. Je kunt ook niet snel even alles overslaan en meteen de pijn maar loslaten. Meestal laat je dan juist niets los. Je gaat in je hoofd zitten en vertelt jezelf dat je het hebt losgelaten, maar je slaat het op een andere, onbewuste plaats weer op. Loslaten kun je pas, als je je pijn hebt (h)erkend en doorleefd.

Dit proces is een natuurlijk proces. Bij sommige mensen gaat dat vanzelf. Maar iets kan ook zoveel pijn doen, dat het doorleven van al deze stappen teveel is. Je voelt ergens wel aan dat je, als je dat in je eentje probeert, er zóveel los zal komen, dat je (tijdelijk) niet meer kunt functioneren. Misschien ben je bang om jezelf te verliezen, jezelf pijn te doen, of degenen pijn te doen die er juist voor je willen zijn.

Het kan dus belangrijk zijn om dit te doseren en om het niet alleen te doen, maar onder begeleiding.

Pijn doorleven hoeft je leven niet te ontwrichten. Je kunt er een tijd en plaats voor reserveren. Een sessie tantra body de-armouring en/of liefde- en intimiteitscoaching is een veilige ruimte, waarin ik je help aan te raken wat zich in jou heeft vastgezet, zodat het naar boven kan komen om geheeld te worden. Het is niet zo dat je dan thuis nergens meer last van hebt. Vaak ben je voor en na een sessie heel hard bezig met verwerken. Maar het vaste punt van de tantra body de-armouring en/of liefde- en intimiteitscoaching kan je helpen om je heftigste emoties in samenspel met mij te doorleven, zodat je minder alleen hoeft te doen.

Niemand kan je pijn van je overnemen. Zelfs het genezen van je pijn is een proces dat zich helemaal in jou zelf voltrekt. Het helpt echter, als er iemand bij je is die je vertrouwt, als je midden in je diepste pijn zit. Iemand die niet schrikt van je heftige emoties. Iemand die zich het niet persoonlijk aantrekt dat je boos bent of verdrietig. Je pijn is dan wel van jou, jij bent niet alleen. Je hoeft niet alleen te zijn om pijn te mogen voelen. Je mag die pijn voelen, terwijl je verbonden bent, met een hand om vast te houden, of een paar armen om je heen.

 

Ik hoop dat ik een bijdrage mag leveren aan jouw proces, in liefde en verbondenheid.